Cmentarz na Rossie to wspaniałe miejsce dla miłośników historii i romantyków. Koniecznie należy go odwiedzić w Święto Zmarłych i zanurzyć się w morzu świec.

Nekropolia mieści się na Wzgórzu Rossy – Hrybiszki (lit. Rasų – Ribiškių). Wznosi się tutaj wiele pagórków, z których część zdobi piękny drzewostan.

Jest to jeden z najstarszych i najcenniejszych cmentarzy litewskich. W skład zespołu cmentarnego wchodzi Stara Rossa (powstała w 1796 roku, z neogotycką kaplicą i dzwonnicą) oraz Nowa Rossa.

Na szczególną uwagę zasługuje Wzgórze Aniołów z symbolicznym nagrobkiem dla nienarodzonych dzieci – ofiar aborcji.

Na cmentarzu można też odwiedzić Wzgórze Literatów, gdzie spoczywają wybitni litewscy, polscy, białoruscy pisarze i postacie kulturalne.

W części północnej nekropolii znajduje się zakątek litewskich kolporterów książek (lit. knygnešiai). Zachowały się tu również szczątki najstarszego muru, jeszcze z 1812 roku oraz najstarsze groby z lat 1822–1823.

Cmentarz na pagórkowatym terenie powstał jeszcze w okresie przedchrześcijańskim. Dawniej, w najkrótszą noc w roku, czyli 23 czerwca na wzgórzu gromadzili się ludzie, by się bawić i składać ofiary. W końcu XIX wieku był to cmentarz bogatych i sławnych mieszkańców miasta. Zwykli mieszczanie byli chowani na jego obrzeżach.

Cmentarz na Rossie to pierwszy cmentarz zamiejski powstały w 1796 roku po zamknięciu kościoła i cmentarza św. Józefa i Nikodema. Źródła historyczne donoszą, że chowano tu ofiary różnych epidemii. W 1800 roku w miejscu parafii św. Józefa i Nikodema powstał kościół parafialny klasztoru misjonarzy. Obszar nowego cmentarza poświęcony został 24 kwietnia 1801 roku. Pojawiły się pierwsze kolumbaria, czyli 3-5-metrowe budowle cmentarne z trumnami w niszach, opatrzone tabliczkami pamiątkowymi, na których często umieszczano długie teksty, herby i kunsztowne ornamenty. Były wykonane przez ówczesnych rzeźbiarzy. Kolumbaria zostały zburzone w XX wieku – jeden w 1937 roku, natomiast drugi w 1957 roku. Szczątki ludzkie zostały złożone na pobliskim Cmentarzu na Rossie. Istnieją przepuszczenia, że w jednym z kolumbariów był pochowany sławny malarz Franciszek Smuglewicz.

W 1847 roku prawosławni duchowni zajęli nowy obszar w pobliżu Cmentarza na Rossie, gdzie chowano osoby zmarłe w szpitalu wojskowym. Nowy cmentarz, tzw. Nową Rossę, otaczał rów, za którym składano samobójców. Na początku XX wieku tę część cmentarza nazwano „cmentarzem sierot”.