Według archeologów Góra Bouffałowa w dawnych czasach nazywana była Diabelską Górą (Velnio kalnas). Nazwę tę wymieniono w 1441 roku w przywileju wielkiego księcia Kazimierza Jagiellończyka dla mieszkańców Wilna. W XVII wieku pojawia się nazwa Góra Duchów (Pamėnkalnis). W dawnych czasach na tej górze obchodzono pogańskie święta.
Pochodzenie nazwy Góry Bouffałowej jest interpretowane na różne sposoby. Według legendy, to właśnie tam pewnego dnia wielki książę litewski Giedymin pokonał króla puszczy litewskiej – tura. W nocy po tym polowaniu władcy przyśnił się wizjonerski sen i założył w tym miejscu stolicę.
Jednak historycy twierdzą, że w rzeczywistości w tym miejscu nie było turów, a nazwa góry pochodzi od nazwiska byłego właściciela tych ziem Josepha Bouffala, które przetłumaczone na język litewski brzmi „Tur”.
Ideą na nowy architektoniczny symbol Wilna na Górze Bouffałowej jest pomysł wybudowania Narodowej Sali Koncertowej. Swoje projekty przedstawiło niemal 250 architektów z całego świata, a zwycięzcą konkursu został zespół architektów z Hiszpanii „Arquivio architects”.
Nowa koncepcja Narodowej Sali Koncertowej polega na wprowadzeniu obiektu w sposób jak najbardziej naturalny do unikalnego otoczenia wokół niego. Architekci proponują budowę kilku oddzielnych części budynku na Górze Bouffałowej, które będą ze sobą połączone, będzie tam także „zielony korytarz”, a sam budynek będzie posiadał dużą i małą salę koncertową.