Przeżyj własną pielgrzymkę w Wilnie

Za pośrednictwem kościołów można opowiedzieć niemal całą historię Litwy, nic więc dziwnego, że pielgrzymka na Litwie ma głębokie tradycje. Od ponad 400 lat pielgrzymi gromadzą się pod obrazem Maryi w Ostrej Bramie, aby modlić się o opiekę, pomoc Maryi lub dziękować za otrzymane łaski. 

Dziś Wilno odwiedza rocznie około 30 000 pielgrzymów z całego świata. Rozciąga się tu Droga Miłosierdzia zapoznająca z wyjątkowymi dziełami św. Faustyny i Michała Sopoćki, którzy zamieszkiwali w Wilnie i rozpowszechniali orędzia Bożego miłosierdzia.

Po skomplikowanych zwrotach historii od 2005 r. w bielutkim Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, czczony jest szczególnie ważny dla wierzących obraz Bożego Miłosierdzia. Słynny z łask obraz według wizji św. Faustyny w 1934 r. w Wilnie namalował Eugeniusz Kazimirowski. Kopie obrazu szybko rozeszły się po całym świecie. 

Dziś jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i czczonych obrazów Kościoła katolickiego. Pielgrzymi pokonują tysiące kilometrów, aby go odwiedzić. Przyjmij błogosławieństwo Jezusa w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – na obrazie Zbawiciel podniesioną prawą ręką błogosławi wszystkich, którzy Mu ufają, a lewą ręką dotyka swojej szaty przy św. Sercu wylewając swoje łaski, oczyszczając i tchnąc życie w duszę. Pielgrzymi są tu zawsze mile widziani – w Sanktuarium przez całą dobę odbywają się adoracje Najświętszego Sakramentu.

Droga św. Jana Pawła II

Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości, w dniach 4-8 września 1993 r. litewskich katolików odwiedził wielki pielgrzym Papież Jan Paweł II. Pierwszy papież, który odwiedził Litwę, zachęcał do przyjęcia Ewangelii jako daru zbawienia i uczynienia jej częścią codziennego życia. Droga, która została stworzona, aby upamiętnić, oddać cześć i podziękować Janowi Pawłowi II, łączy 14 świętych i cennych miejsc na Litwie.

W Wilnie trasa rozciąga się od Archikatedry Wileńskiej i kaplicy św. Kazimierza, następnie w kierunku Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Kaplicy Ostrej Bramy i Kościoła św. Teresy, Kościoła Znalezienia Krzyża Świętego w Kalwarii Wileńskiej z Drogą Krzyżową i Bazyliki Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Trokach. Warto odwiedzić Kościół Świętego Ducha, gdzie Papież spotkał się z polskojęzycznymi wierzącymi – można tu oddać hołd relikwii św. Jana Pawła II.

Droga św. Jakuba

Choć najsłynniejsza Droga św. Jakuba rozciąga się w Hiszpanii, ale w 2016 r. Litwa dołączyła do europejskiej sieci dróg św. Jakuba. Na Litwie można odwiedzić 32 miejsca oznaczonych symbolem św. Jakuba – muszlą: 11 kościołów św. Jakuba i inne sanktuaria. Przez te dawne, wypełnione modlitwą miejsca każdy pielgrzym może wytyczyć własną trasę, obserwując po drodze drewniane krzyże. Droga rozciągająca się na długości 500 km przez całą Litwę od Łotwy do granicy z Polską to żywy organizm społeczny, kulturowy i gospodarczy.

Dla wygody pielgrzymów i turystów pieszych na przystankach dostępna jest baza noclegowa i gastronomiczna dla pielgrzymów. W Wilnie można także odwiedzić obiekty Drogi św. Jakuba – Kaplicę Ostrej Bramy, Kościół św. Teresy, Kościół św. Apostołów Filipa i Jakuba oraz Klasztor Dominikanów.

Droga Krzyżowa w Kalwarii Wileńskiej

Start – ulica Pušyno kelias 25, północna część Wilna

Początki Kalwarii Wileńskiej sięgają XIV wieku, natomiast Droga Krzyżowa została zbudowana w XVII wieku jako podziękowanie Panu za zwycięstwo nad armią kozacką. Jest to jeden z największych kompleksów Drogi Krzyżowej w Europie, rozciągający się na długości 7 km. Podobnie jak setki lat temu, obecnie pielgrzymi udają się pieszo, aby pokonać drogę cierpienia Chrystusa. Podczas święta Zesłania Ducha Świętego kolejkę górską wypełniają przejmujące pieśni pielgrzymów, a latem w pierwszy piątek miesiąca o godz. 15.00 wileńscy franciszkanie świeccy wspólnie zapraszają do zastanowienia się nad cierpieniem Jezusa, podążając Jego drogą.

Kalwaria Wileńska podzielona jest na dwie części i odtwarza topografię Jerozolimy w czasach Jezusa. Droga Schwytania od Sali Ostatniej Wieczerzy do Czwartej Bramy Starego Miasta składa się z 20 stacji, oznaczonych przez 8 murowanych kaplic, most nad potokiem Cedron, 1 ceglaną i 7 drewnianych bram. Droga Krzyżowa od Poncjusza Piłata do Góry Kalwarii – 15 stacji, oznaczonych przez 12 murowanych kaplic i 3 stacje zainstalowane w samym kościele. Ponadto istnieje możliwość podążania ścieżkami Maryi, które składają się z 12 stacji, prowadzą one w kierunku przeciwnym do Drogi Męki Chrystusa.

Droga Krzyżowa w Kalwarii Wileńskiej zaliczana jest do Drogi św. Jana Pawła II w Archidiecezji Wileńskiej.

Święci Wilna

Św. Kazimierz patronem Litwy

Niebiański patron Litwy, Wielki Książę Litewski i królewicz Polski św. Kazimierz, wspominany w kościele 4 marca, za życia słynął ze swojej pobożności, a po jego śmierci jego grób stał się punktem odwiedzin dla pielgrzymów: wierząc w świętość królewicza, ludzie przybywali tu, aby prosić o wstawiennictwo i doświadczyć łask.

W 1602 r. kult Kazimierza został potwierdzony, a św. Kazimierz został pierwszym świętym Litwy. Jego szczątki spoczywają w najpiękniejszej kaplicy św. Kazimierza w Archikatedrze Wileńskiej, warto odwiedzić także kościół św. Kazimierza – pierwszy i najstarszy barokowy kościół w Wilnie. Dzień św. Kazimierza jest obchodzony 4 marca, a w najbliższy weekend od tej daty odbywa się Jarmark Kaziukowy. 

Pierwsi chrześcijańscy męczennicy Wilna

Obchodzeni są w kościele w dniu 27 kwietnia. Uważa się, że poganie Antoni, Jan i Eustachy, którzy należeli do majątku wielkiego księcia litewskiego Olgierda, uwierzyli i zostali ochrzczeni przez prawosławnego pastora Nestora. W 1347 r. ponieśli śmierć męczeńską za nieposłuszeństwo poleceniom wyrzeczenia się wiary. W 1547 r. trzej męczennicy zostali oficjalnie kanonizowani jako święci prawosławni. W 1969 r. Papież Paweł VI wpisał ich na listę świętych Kościoła rzymskokatolickiego.
Obecnie ich relikwie czczone są w Cerkwi Świętego Ducha w Wilnie. Co roku 26 czerwca prawosławni chrześcijanie obchodzą święto przekazania tych relikwii – podczas specjalnego nabożeństwa otwierany jest relikwiarz. Uważa się, że relikwie prawosławnych męczenników mają moc uzdrawiającą. 

Jozafat Kuncewicz

Obchodzony jest w Kościele w dniu 12 listopada. Już 400 lat temu Jozafat Kunczewicz rozpoczął działalność ekumeniczną, próbując zjednoczyć kościół katolicki i prawosławny. Swoją podróż rozpoczął w Wilnie, gdzie w dążeniu do edukacji wstąpił do Akademii Wileńskiej, a później został archimandrytą Klasztoru Bazylianów w Wilnie.

Zarówno na Litwie, jak i już jako arcybiskup połocki Jozafat Kuncewicz aktywnie bronił i wzmacniał wspólnoty prawosławne oraz przywracał jedność z Rzymem. W związku z aktywnym jednoczeniem chrześcijan w 1623 r. został zabity. W 1867 r., po ogłoszeniu przez papieża Piusa IX Jozafat Kunczewicz został pierwszym świętym unitarnym. Jest pochowany w kościele św. Piotra w Rzymie, a szczątki świętego czczone są w różnych miejscach na Litwie, w Polsce i na Białorusi.

Św. Krzysztof patronem Wilna

Obchodzony jest w kościele w dniu 25 lipca. Św. Krzysztof (z greckiego: „Nosiciel Chrystusa”) służył Panu przenosząc pasażerów przez rzekę. W ciągu swojego życia pomógł nawrócić około 48 000 grzeszników, a po jego śmierci stał się patronem ogrodników, księgarzy, żeglarzy, budowniczych mostów i przewoźników. Uważa się, że chroni przed nieszczęściami podczas różnych podróży, dlatego uważany jest też za patrona podróżników.

Na herbie miasta Wilna nadanym w 1330 r. św. Krzysztof idzie rzeką, wsparty na kiju, niesie na ramionach Dzieciątko Jezus, które jedną ręką błogosławi, a drugą trzyma kulę ziemską. Podczas odbudowy Ratusza w Wilnie w 1938 r. nad wejściem zapasowym zamontowano ozdobną kratę przedstawiającą symbol miasta św. Krzysztofa, a dziś herb miasta widnieje również nad drzwiami Ratusza. W czasach sowieckich herb św. Krzysztofa został zakazany. Imię św. Krzysztofa zostało uwiecznione na Litwie w 1994 r. – założono Orkiestrę Kameralną św. Krzysztofa. Od 1998 r. najbardziej zasłużonym dla miasta wilnianom i jego mieszkańców wręcza się nagrodę św. Krzysztofa. 

Dziś w Wilnie można znaleźć trzy rzeźby św. Krzysztofa. Chyba najstarsza rzeźba św. Krzysztofa znajduje się w kościele św. Apostołów Piotra i Pawła. Na dziedzińcu kościoła św. Mikołaja znajduje się granitowa rzeźba autorstwa Antanasa Kmieliauskasa „Św. Krzysztof”, która symbolizowała wolność Litwy w czasach sowieckich, a Krzysztofa znajdującego się przed Sejmem stworzył Kazys Kisielius.