W skrócie

Swój obecny wygląd dzwonnica uzyskała na początku XIX wieku. Licząca 52 metry wysokości (a z krzyżem sięgająca nawet 57 metrów) dzwonnica jest dziedzictwem kulturowym miasta. Z tego miejsca rozciągają się spektakularne widoki, zarówno na całe miasto, jak i na trzy rzeźby, w tym św. Kazimierza, zdobiące dach świątyni.

W dzwonnicy goście miasta mogą obejrzeć ekspozycję dzwonów, stary zegar miejski oraz przyjrzeć się historycznej rekonstrukcji dawnej dzwonnicy i katedry.

Dzwonnica katedry wileńskiej – miejsce, z którego można podziwiać Wilno z zupełnie odmiennej perspektywy.

Krótka historia

Przed 600 laty jedna z najstarszych budowli w Wilnie służyła jako wieża obronna, a dopiero wraz z rozbudową miasta przekształciła się w dzwonnicę, stając się szczególnie ważnym elementem wileńskiej bazyliki, Zamku Dolnego i Górnego oraz swoistym symbolem miasta.

W XVII wieku w jednej z najstarszych i najwyższych wież Starego Miasta zainstalowano zegar i dwa dzwony. Do dziś duży dzwon wybija godziny, natomiast mały – kwadranse.

Powodzie wielokrotnie niszczyły dzwonnicę. W czasach radzieckich katedra nie pełniła funkcji sanktuarium, sama dzwonnica funkcjonowała jako galeria zdjęć, a wieża była kojarzona jedynie z zegarem.